استفاده از آلوگرافت در بازسازی رباط صلیبی قدامی
پارگی رباط صلیبی قدامی شایعترین ترومای زانو است. معمولا افراد که دچار آسیب یا پارگی کامل رباط صلیبی قدامی (ACL) می شوند تحت جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی قرار می گیرند.
زمانی که تصمیم به جراحی گرفته می شود، باید مشخص گردد که از چه نوع گرافتی برای بازسازی رباط صلیبی قدامی استفاده شود. منابع مختلف تاندون برای بازسازی وجود دارد که هر یک مزایا و عوارض خاص خود را دارند. پزشک جراح با در نظر گرفتن شرایط بیمار بهترین گزینه و روش درمانی را انتخاب می کند.
اتوگرافت (Autograft) :
استفاده از بافتی که از بدن خود بیمار گرفته می شود. استفاده از اتوگرافت بهترین و رایج ترین انتخاب جهت بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) می باشد. در اتوگرافت از تاندون کوادریسپس، تاندون پاتلا و لیگامان های همسترینگ استفاده می شود. به طور کلی بررسی ها نشان داده اند که پیوند های اتوگرافت معمولا موفق تر می باشند
مزایا : اتوگرافت یک رویکرد طبیعی تر برای جراحی ACL است زیرا از بافت بدن خود فرد استفاده می کند و تقریباً خطر رد شدن را از بین می برد.
عوارض: برای گرفتن نمونه اتوگرافت به زمان جراحی بیشتری و زمان طولانی تری بیهوشی نیاز است. ممکن است برای به دست آوردن اتوگرافت به چندین محل برش نیاز باشد که می تواند خطر آسیب یا آسیب عصبی را افزایش دهد.
جهت مطالعه ادامه این مقاله به استفاده از آلوگرافت در بازسازی رباط صلیبی قدامی مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
تاندونهای زانو
پارگی تاندون عضله چهارسرران
تاندونهای زانو
تورم زانو بعد از جراحی بازسازی ACL
پوکی استخوان یا استئوپروز
اختلاف طول اندام تحتانی
